با نام تو ای خدای دادار
واقعیت بسیار تلخی است حکومت های جهان سوم . هر از چند گاهی یکی از قدرت جدا شده یا می شود. چند سال پیش با یک اردوی دانشجویی سری به کشور سوریه در زمان اسد پدر زدیم. عجیب کشوری به نظر رسید همه جا عکس اسد و پسرش باصل که می گفتند به تصادف کشته شده است. حتی در بیابان بین دمشق و حمص هم مجسمه ای از اسد پدر بود. تازه لفظ قائد جهان اسلا برای اسد پدر از عجایب دیگر بود. در کنار این کشور در عراق هم همه جا عکس و مجسمه های صدام که به ظنز می گفتند که جمعیت عراق 40 میلیون نفر است 20 میلیون مردم و بیست میلیون هم مجسمه های صدام.  هر چه حکومت غیر مردمی تر باشد عکس حاکمانش بیشتر و بزرگتر می گردد.
بشار به نامشروعی به جای پدر نشست زیرا با قانون اساسی آن موقع نیز آمدنش سازگار نبود پس قانون را به نفع بشار اصلاح کردند و او به قدرت رسید.  و عکس هایش بجای عکس های پدر نشست و تعداد و اندازه هایش بیشتر شد. داستان مزرعه حیوانات جرج  ارول است که دوباره دارد تکرار می شود  و عبدالحلیم خدام نیز می تواند یکی از حذفی های خوکهای داستان باشد. حذف های ابتدا را می توانید از سایت دکتر مهاجرانی بنام مکتوب بیابید و برای پیدا کردن مصداق های دیگر باید یک بار دیگر دقیق این داستان را خواند تا اسنوبال بعدی در سوریه که باشد!
یا حق